Oef! Hier is het wat frisser!
Het is nu half één 's middags en ik ben net mijn kamer binnengevlucht. In de voormiddag waren we in Sevāgrām घूमने के लिए, wat zoveel betekent als 'om te wandelen'. Hier gebruiken ze blijkbaar eerder deze uitdrukking in plaats van 'om te bezoeken'. Soit, de talige zaken interesseren jullie wellicht niets, dus nu verder over Sevāgrām (letterlijk: dorp van dienst). Dit is een dorp waar Gandhi enkele jaren leefde, zijn principes verder uitwerkte en een dorpgemeenschap stichtte volgens die principes. Het was zijn āshrām of toevluchtsoord. Het plaatsje bestaat uit enkele lemen (of iets wat erop lijkt) woningen, een bezinningsplek van Gandhi (In de blakende zon bezinnen?! Straffe man die Gandhi) en enkele grote bomen. Er is ook een koeienstal en een veld om groenten te kweken. In Gandhi's tijd en nu nog steeds wonen er mensen die volledig zelfvoorzienend leven: ze kweken eigen voedsel en weven hun eigen kleren. De hele plek straalt rust uit en is wel inspirerend, maar ik zou toch niet willen ruilen.
Ook is er een lagere school waar kinderen les krijgen volgens Gandhi's onderwijsideeën. Naast geschiedenis, Marathi, Engels, wetenschappen etc. leren ze ook nog hoe je kleren weeft en groenten kweekt. De kinderen daar waren echt super. Continu heen en weer lopen, met grote ogen naar jou kijken, vragen stellen en luidkeels tetteren (ja, dat doen ze al van jongs af aan). Ons belgisch dansje vonden ze dan ook fantastisch. Hún fascinatie voor buitenlanders is nog onschuldig. Volwassen daarentegen vragen al te vaak om een foto met ons of nemen gewoon heimelijk één. Zo word je dus een attractie terwijl je zelf de toerist uithangt. Gelukkig valt dat hier in Wardha nog allemaal goed mee.
Het toeval wil echter dat toen wij in Sevāgrām waren, het programma van onze universiteit ook net daar was: "कहाँ से हैं?" (Waarvandaan zijn jullie) en andere vriendelijke woorden, om daarna te vragen:  "हमारे साथ फ़ोटो ले सकते हैं?" (Mogen we een foto met jullie?). Ach ja, dan doe je dat maar.
Over de rest van ons verblijf hier in Wardha zal Lien nog schrijven, maar ik wil enkel nog vertellen dat ik hier een nieuwe vriend heb gemaakt, Dhananjay: een enthousiaste kerel, die erg behulpzaam is, veel weet en ook nog eens kritisch denkt (wat je hier niet automatisch vindt). Jammergenoeg liep zijn studie net op zijn einde, dus zal ik hem niet zo vaak meer zien. Tijd om nog nieuwe mensen te ontmoeten dus!

English translation follows

Heleen De Jonckheere